تنبلی تخمدان چه تاثیری در بارداری دارد
ارتباط بین تنبلی تخمدان و بارداری
تنبلی تخمدان که به عنوان PCOS یا سندروم تخمدان پلی کیستیک شناخته می شود، یک اختلال سیستم غدد درون ریز است که زنان را در سنین باروری تحت تاثیر قرار می دهد. کیسه های کوچک پر از مایع روی تخمدان ها ایجاد می شود. از علائم شایع آن تغییر در چرخه قاعدگی و رشد موهای زائد است. بدون درمان، می تواند منجر به ناباروری و سایر عوارض شود .بنابراین تنبلی تخمدان و بارداری ارتباط نزدیک دارند. علت دقیق آن ناشناخته است. با تشخیص و درمان به موقع می توان از خطرات احتمالی آن در امان ماند. دیگر علائم آن مقاومت به انسولین، دیابت نوع 2، کلسترول بالا، بیماری قلبی و فشار خون بالا است.
تنبلی تخمدان چیست؟
این بیماری شایع به علت اختلالات هورمونی غدد درون ریز به وجود می آید که 8 تا 20 درصد از زنان را تحت تاثیر قرار می دهد و بسیاری از آنها علائم خاصی ندارند. تنبلی تخمدان با ایجاد سایر مشکلات پزشکی مانند مقاومت به انسولین، دیابت نوع 2، کلسترول بالا، فشار خون بالا و بیماری قلبی مرتبط است. بیش از نیمی از زنان مبتلا به این بیماری، قبل از 40 سالگی به دیابت نوع 2 مبتلا می شوند.
حدود 70 درصد از مشکلات باروری و تخمک گذاری مربوط به PCOS است. PCOS با چندین مشکل باروری مرتبط است. اکثر زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک، تعدادی کیست کوچک یا کیسه های پر از مایع روی تخمدان های خود دارند. کیست ها مضر نیستند، اما می توانند منجر به عدم تعادل در سطح هورمون ها شوند. زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک ممکن است ناهنجاری های چرخه قاعدگی، افزایش سطح آندروژن (هورمون جنسی)، رشد موهای زائد، آکنه و چاقی را تجربه کنند. این بیماری شایع ترین علت ناباروری در زنان است، زیرا می تواند از تخمک گذاری جلوگیری کند. زنانی که می توانند با سندرم تخمدان پلی کیستیک باردار شوند، بیشتر در معرض سقط جنین، دیابت بارداری، فشار خون بالا ناشی از بارداری، پره اکلامپسی و زایمان زودرس هستند.
علت بروز تنبلی تخمدان
در حال حاضر هیچ علت شناخته شده ای برای این بیماری وجود ندارد. با این حال، این بیماری ارتباطی با انسولین اضافی و ژنتیک دارد. افرادی که مادر یا خواهرشان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک است، نسبت به افرادی که بستگانش به این بیماری مبتلا نیستند، بیشتر در معرض ابتلا به PCOS هستند. این پیوند خانوادگی عامل خطر اصلی است. قند منبع اصلی انرژی بدن است و توسط انسولین که توسط پانکراس ترشح می شود در بدن تنظیم می شود. فرد مبتلا به مقاومت به انسولین قادر به استفاده موثر از انسولین نیست. این امر باعث می شود که پانکراس بیش از حد انسولین ترشح کند تا نیازهای گلوکز بدن را برآورده کند. تصور میشود انسولین اضافی به دلیل تأثیر آن بر تولید آندروژن، بر توانایی زنان در تخمکگذاری تأثیر میگذارد.
تحقیقات نشان داده است که زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک دارای التهاب هستند که تخمدان های پلی کیستیک را برای تولید آندروژن تحریک می کند.
خطرات تنبلی تخمدان
دیابت نوع 2، ناباروری، کلسترول بالا، چربی بالا، بیماری کبد، خونریزی غیر طبیعی رحم، فشار خون بالا، چاقی که خود منجر به مشکلاتی با عزت نفس پایین و افسردگی می شود، همگی از علائم تنبلی تخمدان هستند. دیگر علائم آن شامل خطر ابتلا به سرطان آندومتر، دیابت بارداری، فشار خون بالا ناشی از بارداری، حملات قلبی ، سقط جنین ، قاعدگی نامنظم، سطح آندروژن اضافی، مشکلات خواب، سطوح استرس بالا، فشار خون بالا،ناباروری، آکنه، پوست چرب و شوره سر، کلسترول و تری گلیسیرید بالا، لکه های تیره پوست، خستگی و افزایش موهای زائد می شود.
تشخیص تنبلی تخمدان
آزمایشی نمی تواند به طور صددرصد وجود سندرم تخمدان پلی کیستیک را تعیین کند، اما پزشک می تواند این بیماری را از طریق سابقه پزشکی، معاینه فیزیکی که شامل معاینه لگنی و آزمایش خون برای اندازه گیری سطح هورمون، کلسترول و گلوکز است، تشخیص دهد. ممکن است از سونوگرافی برای مشاهده رحم و تخمدان ها استفاده شود.
تنبلی تخمدان و بارداری
اگر تنبلی تخمدان جزیی و خفیف باشد شما می توانید با تغییر سبک زندگی آن را کنترل کنید و به راحتی باردار شوید. شما با کنترل تغذیه و انجام ورزش های منظم می توانید بر خطرات آن غلبه کنید. اما درصورت شدید بودن این بیماری احتمال بارداری کاهش پیدا می کند و در صورت بارداری احتمال سقط جنین زیاد می شود. البته که راه های درمانی برای کنترل این بیماری وجود دارد که در ادامه به آن می پردازیم.
راه های درمان تنبلی تخمدان
مصرف قرص های ضد بارداری
این قرص ها می توانند به تنظیم هورمون ها و قاعدگی کمک کنند.
داروهای دیابت
این داروها در صورت لزوم به مدیریت دیابت کمک می کنند.
داروهای باروری
در صورت تمایل به بارداری، این داروها شامل استفاده از کلومیفن (کلومید)، ترکیبی از کلومیفن و متفورمین، یا گنادوتروپین های تزریقی مانند هورمون محرک فولیکول (FSH) و هورمون های لوتئین کننده (LH) می باشد. در شرایط خاص، لتروزول (Femara) ممکن است توصیه شود.
درمان های باروری
این درمان ها شامل لقاح آزمایشگاهی (IVF) یا تلقیح می شود. رشد بیش از حد مو ممکن است با داروی اسپیرونولاکتون (آلداکتون) یا افلورنیتین (وانیکا) کاهش یابد. فیناستراید (پروپسیا) نیز ممکن است توصیه شود، اما نباید توسط زنان باردار استفاده شود. هر فردی که از اسپیرونولاکتون استفاده می کند باید از کنترل بارداری استفاده کند، زیرا در صورت مصرف در دوران بارداری خطر نقص مادرزادی وجود دارد. این دارو در دوران شیردهی توصیه نمی شود. سایر گزینه های ممکن برای مدیریت رشد مو، لیزر موهای زائد، الکترولیز، درمان های هورمونی یا استفاده از ویتامین و مواد معدنی است.
جراحی
جراحی تخمدان: سوراخ های ریز ایجاد شده در تخمدان ها می تواند سطح آندروژن های تولید شده را کاهش دهد. اوفورکتومی: با جراحی یک یا هر دو تخمدان را خارج می کنند.
هیسترکتومی: این عمل شامل برداشتن تمام یا بخشی از رحم است.
آسپیراسیون کیست: مایع از کیست خارج می شود.
درمان های خانگی
درمان قطعی برای این بیماری وجود ندارد. اما برخی تغییرات در شیوه زندگی می توانند تفاوت ایجاد کنند و برخی علائم را تسکین دهند.
استفاده از یک رژیم غذایی سالم و متعادل شامل مصرف مقدار زیادی میوه و سبزیجات، شرکت در فعالیت بدنی منظم، حفظ وزن مناسب، برای کاهش سطح آندروژن و کاهش خطر بیماری هایی مانند دیابت و بیماری های قلبی سیگار نکشید، زیرا باعث افزایش سطح آندروژن و خطر بیماری قلبی می شود.
منبع: https://www.medicalnewstoday.com/articles/265309#pregnancy-and-menopause
