تست آلرژی آزمایشی است که توسط یک متخصص آلرژی آموزش دیده انجام می شود تا مشخص شود آیا بدن شما به یک ماده شناخته شده واکنش آلرژیک نشان می دهد یا خیر. انواع تست های آلرژی شامل آزمایش خون یا پوست می باشد.
سیستم ایمنی بدن شما مدافع طبیعی بدن است. آلرژی زمانی رخ می دهد که سیستم ایمنی بدن شما نسبت به چیزی در محیط بیش از حد واکنش نشان دهد. به عنوان مثال، گرده گل که معمولاً بی ضرر است، می تواند باعث واکنش بیش از حد سیستم ایمنی شود. این واکنش بیش از حد می تواند منجر به: آبریزش بینی، عطسه کردن، سینوس های مسدود شده، چشم های خارش دار و آبریزش دار، سرفه یا خس خس سینه شود.
انواع آلرژن ها
آلرژن ها موادی هستند که می توانند باعث واکنش آلرژیک شوند. سه نوع اصلی آلرژن وجود دارند که شاملموارد زیر می شوند.
آلرژن‌های استنشاقی
زمانی که با ریه‌ها یا غشای سوراخ‌های بینی یا گلو تماس پیدا می‌کنند، بر بدن تأثیر می‌گذارند. گرده گل رایج ترین آلرژن استنشاقی است.
آلرژن های بلعیدنی
در برخی غذاها مانند بادام زمینی، سویا و غذاهای دریایی وجود دارند. در برخی از سبزیجات مانند گوجه فرنگی نیز یافت می شوند.
آلرژن های تماسی
باید با پوست در تماس باشند تا واکنش ایجاد کنند. نمونه ای از واکنش یک آلرژن تماسی، بثورات و خارش ناشی از پیچک سمی است.
تست های آلرژی
تست های آلرژی شامل قرار گرفتن شما در معرض مقدار بسیار کمی از یک آلرژن خاص و ثبت واکنش است. بیش از 50 میلیون نفر در ایالات متحده زندگی می کنند، که مبتلا به آلرژی هستند. آلرژن های استنشاقی تا حد زیادی شایع ترین نوع هستند. سازمان جهانی آلرژی تخمین می زند که آسم عامل مرگ سالانه 250000 نفر است. با مراقبت مناسب از آلرژی می توان از این مرگ و میر جلوگیری کرد، زیرا آسم یک فرآیند بیماری آلرژیک در نظر گرفته می شود.
تست آلرژی می‌تواند مشخص کند که به کدام گرده‌ها، کپک‌ها یا سایر مواد حساسیت دارید. ممکن است برای درمان آلرژی خود به دارو نیاز داشته باشید. از طرف دیگر، می توانید سعی کنید از محرک های آلرژی جلوگیری کنید.
چگونه برای تست آلرژی آماده شویم
قبل از انجام انواع تست های آلرژی، پزشک از شما در مورد سبک زندگی، سابقه خانوادگی و موارد دیگر سوال می کند. آنها به احتمال زیاد به شما خواهند گفت که مصرف داروهای زیر را قبل از آزمایش آلرژی خود متوقف کنید زیرا می توانند بر نتایج آزمایش تأثیر بگذارند. این داروها شامل: آنتی هیستامین های تجویزی و بدون نسخه، برخی از داروهای درمان سوزش سر دل، مانند فاموتیدین (پپسید) بنزودیازپین ها مانند دیازپام (والیوم) یا لورازپام (آتیوان)، داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای، مانند آمی تریپتیلین (Elavil)کورتیکواستروئیدهای سیستمیک هستند.
نحوه انجام انواع تست های آلرژی
آزمایش آلرژی ممکن است شامل آزمایش پوست یا آزمایش خون باشد.
تست های پوستی
تست های پوستی برای شناسایی آلرژن های بالقوه متعدد استفاده می شود. این شامل آلرژن های موجود در هوا، مواد غذایی و تماسی است. سه نوع تست پوستی عبارتند از: خراش، داخل پوست و تست پچ.
تست خراش
یکی از انواع تست های آلرژی تست پوستی است. پزشک شما معمولا ابتدا یک آزمایش خراش را امتحان می کند. در طی این آزمایش، یک ماده حساسیت زا در مایع قرار می گیرد، سپس آن مایع با ابزار مخصوصی روی قسمتی از پوست شما قرار می گیرد که به آرامی ماده حساسیت زا را در سطح پوست شما فرو می برد. شما از نزدیک تحت نظر خواهید بود تا ببینید پوست شما چگونه به ماده خارجی واکنش نشان می دهد. اگر قرمزی، تورم، برآمدگی یا خارش پوست در محل آزمایش وجود داشته باشد، شما به آن آلرژن خاص حساسیت دارید. اگر آزمایش خراش بی نتیجه باشد، پزشک ممکن است آزمایش پوستی داخل پوستی را تجویز کند.
تست داخل پوستی
یکی دیگر ازانواع تست های آلرژی تست داخل پوستی است. این آزمایش نیاز به تزریق مقدار کمی از آلرژن به لایه داخلی پوست شما دارد. مجدداً، پزشک واکنش شما را زیر نظر خواهد گرفت. شکل دیگری از تست پوست، تست پچ (T.R.U.E. TESTTrusted Source) است.
تست پچ
این شامل استفاده از چسب های مملو از آلرژن های مشکوک و قرار دادن این چسب ها روی پوست شما است. تست پچ برای ارزیابی موارد درماتیت تماسی آلرژیک انجام می شود. پس از خروج از مطب پزشک، لکه ها روی بدن شما باقی می مانند. سپس پچ ها 48 ساعت پس از استفاده و دوباره در 72 تا 96 ساعت پس از استفاده بررسی می شوند.
آزمایشات خون
از انواع تست های آلرژی می توان به آزمایش خون اشاره کرد. اگر احتمال واکنش آلرژیک شدید به آزمایش پوست وجود داشته باشد یا نتوانید آزمایش پوستی انجام دهید، پزشک ممکن است آزمایش خون را تجویز کند. برای این آزمایش، نمونه خون در آزمایشگاه برای وجود آنتی بادی هایی که با آلرژن های خاص مبارزه می کنند، آزمایش می شود. این آزمایش که ImmunoCAP نام دارد در تشخیص آنتی بادی های IgE به آلرژن های اصلی بسیار موفق است.
راه های درمان آلرژی
اگر متوجه شدید آلرژی دارید، راه های مختلفی برای ادامه وجود دارد. اگر به یک غذا حساسیت دارید، ممکن است به سادگی حذف آن غذا از رژیم غذایی شما باشد. سایر آلرژی ها نیاز به درمان دارند. در برخی موارد، پزشک ممکن است داروهایی مانند آنتی هیستامین ها یا کورتیکواستروئیدها را تجویز کند.
یکی دیگر از گزینه های درمانی ایمونوتراپی است که به عنوان واکسن های آلرژی نیز شناخته می شود. در طول ایمونوتراپی، واکسن هایی حاوی مقادیر کمی از آلرژن به شما داده می شود تا بدن شما بتواند به آرامی ایمنی ایجاد کند. برای افرادی که دارای آلرژی های تهدید کننده زندگی هستند، پزشک ممکن است اپی نفرین اورژانسی را تجویز کند. همچنین تعدادی درمان خانگی وجود دارد که ممکن است به پیشگیری یا کاهش علائم آلرژی کمک کند.
درمان های خانگی آلرژی
استفاده از فیلترهای هوا و شستشوی بینی یا سینوس با نمک کارساز است. شست و شوی دائمی لوازم خواب و پرده ها نیز موثر است.
خطرات آزمایش آلرژی
انواع تست های آلرژی ممکن است منجر به خارش خفیف، قرمزی و تورم پوست شود. گاهی اوقات برجستگی های کوچکی به نام چرخک روی پوست ظاهر می شوند. این علائم اغلب در عرض چند ساعت از بین می روند اما ممکن است چند روز ادامه داشته باشند. کرم های استروئیدی موضعی خفیف می توانند این علائم را کاهش دهند.
در موارد نادر، تست های آلرژی یک واکنش آلرژیک فوری و شدید ایجاد می کند که نیاز به مراقبت پزشکی دارد. به همین دلیل است که آزمایش‌های آلرژی باید در مطب پزشکی انجام شود که دارای داروها و تجهیزات کافی، از جمله اپی نفرین برای درمان آنافیلاکسی است، که یک واکنش آلرژیک حاد بالقوه تهدید کننده زندگی است. اگر بلافاصله پس از خروج از مطب دچار واکنش شدید شدید با پزشک خود تماس بگیرید.
مقاله ی پیشنهادی: راه های درمان آلرژی در کودکان
